Het is woensdagochtend 5 december en Sven Jaeger staat langs de badrand in het Haagse Hofbad. Met het NJJK en het ONK in het vooruitzicht wordt er deze ochtend geen zware training afgewerkt, maar een training die past in de taperfase. De OC-Den Haag zwemmers gaan aan de slag met (Sinterklaas)opdrachten in het water en op de kant. Hun gelach klinkt omhoog langs de tribune waar een handjevol zwemouders geduldig de training van hun zoon of dochter afwacht.
Sven Jaeger is op 15 augustus 2018 gestart als trainer van het OC-Den Haag team. Hij volgt hiermee Karin van Straaten op. In het OC-team zijn vijf WVZ-zwemmers opgenomen: Chefanja Nunes, Thomas Jansen, Rosey Metz, Inge Vieveen en Quinn van den Heuvel.
Sven, met een vijftal WVZ’ers in je ploeg en een voormalig WVZ-trainster die je opvolgt: wat weet jij eigenlijk van zwemvereniging WVZ?
‘Ik ken WVZ natuurlijk. Gekscherend zeg ik wel eens om de boel een beetje op te porren: WVZ betekent ‘Wij Verliezen met Zwemmen’. Zodra ik dat zeg, word ik uiteraard direct gecorrigeerd. Schiet in de lach: een grapje moet kunnen af en toe.
Maar even serieus. Ik ken WVZ al heel lang: ik heb vroeger nog wedstrijden en NK’s gezwommen waarbij ik streed tegen de gebroeders Smeets (Martijn, Wouter en Sander, red.). WVZ is een bekende en stabiele zwemvereniging die uitkomt in de hoofdklasse en waar veel zwemtalent vandaan komt. Dat blijkt ook wel uit het feit dat er vijf WVZ-zwemmers in mijn ploeg zitten. Ik werk ook graag samen met de mensen van WVZ, heel open en afspraken worden altijd nagekomen’.
Wat is anders dan je van tevoren had verwacht?
‘Dat kan ik eigenlijk niet echt zeggen. Ik stap meestal zonder veel te verwachtingen ergens in. Ik zie wel wat er gebeurt. Dat was nu ook niet anders. Het is meer een ontdekkingstocht. Ik ga deze klus doen en ik ga er zo blanco mogelijk in en dan zie ik onderweg wel wat er gebeurt’.
Wat heeft je verrast?
‘Ik heb een technisch zeer goed onderlegde groep zwemmers. Je ziet heel duidelijk de hand van Karin van Straaten hierin terug. Het zijn allemaal technisch begaafde zwemmers, coördinatief goed en ook het gevoel voor water is zeer sterk ontwikkeld in de meeste gevallen. Daarnaast moet ik zeggen dat het ook netjes opgevoede zwemmers zijn en dat is fijn om mee te werken’.
Vervolgt: ‘De basis is grotendeels aanwezig. En als je de absolute top wilt bereiken moet eerst de basis op orde zijn. Dat heeft Karin fantastisch gedaan. We zijn nu bezig om een multidisciplinair team samen te stellen. Een sportarts, een fysiotherapeut (die is er nu al 2x per week, Dennis), een krachttrainer (Frank van B&B). Hier krijgen de zwemmers de begeleiding die ze nodig hebben, daar hebben zij verstand van en ik geef in grote lijnen aan wat ze moeten doen’.
Welke uitdagingen zie je in je groep?
‘Ik merk dat er nog heel wat stappen te zetten zijn om naar de top te komen. Er zit een correlatie tussen, laten we zeggen, de houding van een persoon en de ladder waarop hij of zij staat qua resultaten. Natuurlijk zit er bij elke zwemmer wel een stukje talent, dat heb je uiteraard nodig en dat hebben ze allemaal wel. Maar om alleen talentmatig verder te komen, daar is een scala van factoren voor nodig’.
Noem er eens een paar? ‘Zelfregulering. Hiermee bedoel ik dat je verantwoording neemt voor je eigen carrière. De zwemmer moet zelf richting geven aan hetgeen hij of zij wil bereiken. Dus zelf nieuwsgierig zijn, dingen willen ontdekken, grenzen opzoeken, vragen stellen. Daar ontbreekt het soms nog wel een beetje aan’.
Komt dat denk je doordat de zwemmers nog relatief jong zijn? ‘Absoluut. En de ene persoon heeft dat van nature meer dan de ander. Met tegenslagen omgaan is ook zo’n factor die daarbij hoort’.
Wat is jouw rol daar dan in?
‘Ik praat veel met ze. We gaan begin januari overigens ook een begin maken met mentale begeleiding en ontwikkeling. Stukje theorie en praktijk. Ik praat over dingen die ik zie bij een zwemmer of die ik graag wil (gaan) zien. En vaak is het ook ‘dit moet je nu gewoon doen’ zonder er over na te denken. Soms kun je dingen pas echt begrijpen als je ‘er door heen gaat’. Door een grens. Een voorbeeld: aan het begin van het seizoen heb ik de opwarming structureel aangepakt. En in het begin worden er dan vragen over gesteld in de trant van ‘waarom moet dat’? Dan leg ik uit dat dit is om blessures te voorkomen. Eerst werd er sceptisch naar gekeken, maar nu doet iedereen het gewoon. Er zijn een aantal zwemmers die voorheen blessures of kwaaltjes hadden en die komen er nu wel achter dat een goede opwarming zijn vruchten afwerpt. Dus dat hoort er ook bij. Soms probeer je wat uit te leggen maar soms moet je de zwemmers gewoon dingen laten doen.
Je komt best jeugdig over? ‘Ja dat wel, maar ik moet ook streng zijn. Gemiddeld ben ik 18 jaar ouder. Ik ken mijn momenten. Timing is belangrijk. Er zijn momenten dat je het ook allemaal los moet kunnen laten. Zwemmers mogen zien dat ik ook maar een mens van vlees en bloed ben en dus ook niet perfect ben. En dus moet ik, maar ook de zwemmers, mezelf kunnen zijn. Het is belangrijk dat ik het juiste voorbeeld geef. Dus als ik op een bepaald moment zin heb om aan een spelletje mee te doen dan doe ik daar aan mee. Zoals vandaag bij de Sinterklaastraining’.
Doen veel trainers dat eigenlijk?
‘Niet altijd. Dat ligt aan de stijl die je hanteert. Sommigen willen graag boven de groep staan. Ik sta ook wel boven de groep, maar op de momenten die ik zelf uitkies. Soms is het wel zo van: Nu niet zeuren, nu ben ik de baas. Punt. Gewoon doen. Anders heb je een probleem’.
Heb je straffen dan die je hanteert? ‘Nee, geen straffen. Maar wel een goed gesprek. En dan komen we weer terug bij het punt van zelfverantwoordelijkheid, je bent zelf verantwoordelijk voor je carrière. Jij moet hier iets presteren binnen het OC. In het ergste geval kan ik dan zeggen: Als jij niet presteert dan moet je aan het eind van het seizoen eruit. Lachend: ‘Gelukkig hoef ik het zwaard van Damocles niet te hanteren’.
We hebben het gehad over de ambities van zwemmers, maar wat zijn jouw ambities eigenlijk?
‘Ik heb bij het OC voor twee jaar getekend. Maar ik wil steeds een stapje verder. Wat dat precies inhoudt, is nog maar de vraag. Dat kan zijn dat ik bij een HPC terechtkom. Maar wat ook hoog op mijn lijstje staat is om als trainer in de VS bij een grote universiteit aan de bak te gaan’.
Wat is jouw specialiteit als trainer?
‘Goede vraag. Er wordt wel eens gezegd dat ik heel goed ben in de skills. Dus het starten, keren en onderwater zwemmen. Vanuit mijn ervaring ben ik iets meer gespecialiseerd in het sprinten, dus de 50 en 100 meters. Welke zwemslag is niet zo belangrijk, dat ligt aan de zwemmer. Ik probeer het natuurlijke talent van de zwemmer naar boven te halen. Dus qua slag en afstanden noem maar op. Dat uit zich vaak vanzelf’.
Vertel eens iets over je ervaring als trainer voordat je bij het OC aan de slag ging. Bekend is dat jij Jesse Puts hebt getraind en naar een bepaald niveau hebt gebracht.
‘Ik ken Jesse al zo’n 8 jaar. Ik zat destijds bij Zwemlust Den Hommel in Utrecht. Wij zwommen daar allebei. Op een gegeven moment werd mij gevraagd of ik training zou willen geven. Daar moest ik even over nadenken want ik was net weg bij AZ&PC als assistent-trainer. Daar werkte ik onder Fedor Hes en kwam ik voor het eerst in aanraking met top zwemmers zoals Robin van Aggele, Lieke Verouden, Rineke Terink. Die zaten toen voor het eerst onder de 50 op de 100 vrij’.
Vervolgt: ‘Bij Den Hommel kwam ik dus Jesse tegen en ik zwom samen met hem en coachte hem in water. Maar op een gegeven moment werd hij zo sterk (Jesse was toen rond de 16, 17 jaar). Toen ben ik steeds meer op de kant met hem aan het werk gegaan. Uiteindelijk is hij overgestapt naar Amsterdam naar het NTC en vertrok ik naar Noorwegen. Op een gegeven moment kwam Jesse terug vanuit Amsterdam en ging naar Aquarijn in Nieuwegein. En toen kwam ik weer in beeld. Vanuit Noorwegen bespraken we via Skype bijvoorbeeld hoe zijn seizoen en wedstrijden ingedeeld werden. Hij maakte videootjes die ik analyseerde. Kortom, het werkte perfect eigenlijk’.
Dus het is mogelijk om op afstand training te geven? ‘Op afstand kun je training geven. Alleen moeten alle neuzen wel dezelfde kant opstaan. Dus ik heb mij bijvoorbeeld nooit bemoeid met de programma’s van zijn trainer Herman van den Berg en Herman heeft zich nooit met mij bemoeid. En Jesse was zelfstandig genoeg om daar zelf het beste uit te halen. Dat is een kwaliteit. En toen ging het steeds beter en beter. Het verhaal van daarna is bekend. Bij het WK in het Canadese Windsor twee jaar geleden werd Jesse wereldkampioen op de 50m vrije slag’.
Wat deed je in Noorwegen?
‘Dat was eigenlijk de start van mijn professionele trainerscarrière. Ik heb daar vier jaar gezeten, bij Oslo. Ja, ik spreek inmiddels vloeiend Noors. Voor mij was deze periode een kennismaking met het fulltime trainerschap bij een club. Wat het inhoudt. Het is een hele andere dagindeling dan als je een kantoorbaan hebt ofzo. Je leert hoe je iedere dag met zwemmen bezig bent. Hoe het wereldje in elkaar zit. Als fulltime trainer ben je dag en nacht met zwemmen bezig. Je maakt kennis met een dieper liggende laag zeg maar. Ik heb hier veel geleerd’.
Tenslotte, wat kun je zeggen over de komende NJJK en ONK?
‘Ik doe nooit aan voorspellingen. Maar we zijn goed. Ik zie leuke dingen op de training en ik zie ook nog leuke dingen deze weken voorafgaand aan de kampioenschappen. Fysiek is het in orde. Maar je weet het nooit. We zien wel wat het wordt. Ik heb er in ieder geval alle vertrouwen in en ik ben vol ambitie om nog meer stappen te maken’.