Op zwemkamp met WVZ: het is niet het eerste kamp dat wordt georganiseerd. Een klein stukje geschiedenis door Karin van Straaten.
Engeland
In de jaren tachtig bestond een uitwisseling met de Thanet Vikings Swimming Club uit Margate, Engeland. Heel bijzonder was dat de toeschouwers heel beleefd 3 keer klapten bij elke zwemmer die aantikte. Hoe zouden zij het vinden om bij de Speedo Clubmeet aanwezig te zijn? Het was ook bijzonder om te ontdekken dat de Engelsen niet alleen aan de andere kant rijden, maar ook de andere kant op zwemmen. Samen in één baan trainen leverde dan ook vreemde situaties op.
Joegoslavië
Toen ik inmiddels tot de oudere zwemmers behoorde, was er een trainingskamp in Joegoslavië. We verbleven in een soort sporthotel met 2 zwemmers per kamer; mijn kamergenoot was Susan van Bruggen (inmiddels Breugem), jullie wel bekend van het ondiepe bad op de zondagochtend. Ik herinner me een diner van inktvis met zeewier; het jaar erop klaagde zelfs de lastigste eter niet meer over het eten in Zeist! Wat ik me ook nog herinner van Joegoslavië is het feit dat het zwembad daar werd gevuld met water uit de nabij gelegen zee. Als je een wondje had, prikte dat behoorlijk (maar het werd wel goed gezuiverd) en zwemmen zonder brilletje was onmogelijk.
Spanje
Toen ik inmiddels niet meer zwom werd er een (eenmalige) uitwisseling met een Spaanse ploeg georganiseerd. Dat zou mijn eerste reis als trainer worden, maar een longontsteking gooide roet in het eten.
Tsjechië
Daarna volgde in 1998 het trainingskamp in Tsjechië. In Tsjechië verbleven we in een jeugdherberg. Er werd twee keer daags warm gegeten en bij de warme maaltijden stond er altijd een mandje brood op tafel. De zwemmers hadden al snel het idee dat het brood dat in het mandje bleef zitten, de volgende maaltijd weer op tafel stond. Een slimmerik testte dat uit door een gat te maken in een van de broodjes en dat terug te leggen in de mand. Inderdaad kwam het broodje met gat de volgende maaltijd weer tevoorschijn. Voor ons rijke westerlingen reden tot hilariteit, maar de armoede om ons heen in ogenschouw nemend, zal wat wij dagelijks aan voedsel weg gooien, voor de bevolking daar ondenkbaar zijn. Op de vrije middag die in het trainingsprogramma was opgenomen, werd een bezoek aan Praag gebracht. Wat een mooie stad!
Frankrijk
Met een onderbreking van 1 jaar in Heino zijn we vier keer naar het hele mooie sportcomplex in Vittel geweest. Super faciliteiten met een 50m bad en alles dicht bij elkaar. Alleen het eten was voor sommige zwemmers wat vreemd (kip met haartjes).
Feit is dat elk zwemkamp, waar dat ook georganiseerd wordt voor de zwemmers en de begeleiders onvergetelijke ervaringen zijn waar nog lang over nagepraat wordt!
Karin.