Ruby Molenkamp, een 14-jarige zwemster van WVZ, is dit jaar voor de vierde keer mee op kamp. Dit jaar echter is het voor haar even wennen, Ruby heeft vorig jaar namelijk een ongeluk gehad waarbij zij haar rechter ringvinger heeft verloren. Ze is inmiddels bijna volledig hersteld en ze wil ons graag laten weten hoe het nu met haar gaat.
Ruby, wat fijn dat je ons wilt vertellen hoe het nu met je gaat!
Op 27 december 2012 klom ik over een hekje bij het Picassolyceum. Ik bleef toen met mijn ring achter het hekje haken. Ik voelde helemaal niks, maar een vriend van mij zei ‘je vinger ligt op de grond’. Toen zag ik mijn hand, en dacht ik ja, shit. Toen werd de ambulance gebeld en lag ik wachtend op de grond. De ambulance heeft mij naar het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam gebracht. Daar was ik om 16.00 uur. Ik moest heel lang wachten, dat vond ik wel moeilijk want ik had ook erge honger en wonderlijk genoeg niet veel pijn.’s Avonds om 22.00 uur werd ik geopereerd. De chirurg vertelde dat hij het vierde kootje en mijn knokkel weg zou halen en dat na verloop van tijd al mijn spieren en pezen weer aan mijn pols gingen groeien.
Ook vertelde hij dat het een jaar duurt voordat ik weer alles kan doen met mijn hand. Ik heb inmiddels al heel lang fysiotherapie gehad, maar dat is nu afgelopen.
En hoe kijk je op deze periode terug?
Ik moest in het begin elke dag huilen. Ik vond het gewoon niet leuk dat dit mij is overkomen.
Kun je nu al weer zwemmen?
Ik zwem soms, maar ik vind het nog wel een beetje eng, omdat ik bang ben dat mensen tegen mijn hand aan zwemmen en dat doet zeer. Mijn conditie is bijna helemaal verdwenen, daar moet ik weer voor gaan trainen.
En kun je verder alles weer doen met je hand?
Ja, ik kan goed computeren, en ook waterpoloën. Dat is wel fijn.
Hoe hebben mensen gereageerd op jouw ongeluk?
In het begin vonden veel mensen het raar en eng, maar nu ziet iedereen dat het er heel mooi uit ziet en dat alles weer goed met me gaat!