Lieve mensen, vrienden, familie, kennissen, collega’s, donateurs, ………….
We zijn nu een paar dagen thuis en een beetje bekomen van een prachtige, maar ook zware week. Tijd om iets van ons te laten horen.
Gemengde gevoelens bij afgelopen week. Het was geweldig, maar Martine krijgen we er niet mee terug. Het was een week vol inspanning, geregel, gierende zenuwen, plezier, verdriet, emotie en indrukwekkende beelden en verhalen.
Ons team Martine heeft uiteindelijk maar liefs 31 beklimmingen gedaan: fietsend en lopend !
De Alpe is een loodzware beklimming, maar met een beetje goede training en vooral de steun van dierbaren en publiek, is het gelukt.
Een pracht team met sporters en ondersteuning in de vorm van kookploeg, masseurs, veiligheidsvlaggers, brengt ook een hoop geregel met zich mee. Een compleet logistiek plan moest er bedacht worden om een ieder op het juiste moment op de juiste plaats te hebben inclusief kleding, materiaal en noem maar op. En dan blijken er zo’n 20 verschillende visies te kunnen zijn.
Zenuwen the night before. Niet geslapen, badend in zweet, en om 3.15 uur opstaan.
Plezier en bewondering in een team dat vooraf een, uit alle hoeken en gaten samengeraapt ploegje lijkt. Maar wat een teamwork, wat een teamspirit, wat een liefde voor elkaar. Allen mooie mensen die geheel in het belang van het team en de strijd tegen kanker daar zijn.
Verdriet, emotie, verhalen, beelden…………..
Iedereen binnen het evenement Alpe d’Huzes heeft een verhaal waarom hij of zij daar is. Als sporter, als vrijwilliger of als toeschouwer. En die verhalen komen bij elkaar en worden gedeeld. Er is een luisterend oor. Spontaan bij een rustpauze in bocht 15, 7, 3 of ergens anders. Het doet er niet toe, overal zijn mensen die het met je willen delen en met wie ik mijn verhaal wil delen. En alle verhalen even indrukwekkend over mensen die knokken, die genezen, of die gestorven zijn. Verdriet en geluk komen dan heel dicht bij elkaar. Kaarsen in iedere bocht, soms meer dan honderd bij elkaar, met teksten en namen erop. Gedichten die geschreven worden, bloemen langs de route, spandoeken langs de rotswanden, aanmoedigingsteksten op de weg geschilderd………het kan niet op. Maar vooral ons eigen verhaal, het verhaal van Martine, brengt ons daar. Haar liefde, haar wens om hieraan deel te mogen nemen, brengt ons hier en brengt ons de kracht om 31 keer de berg te beklimmen. En hiermee ons steentje bij te dragen aan de strijd, die nooit mag stoppen. Kanker moet overwonnen worden. Op het moment dat we dit schrijven, draagt team Martine zo’n € 83.000,= bij aan dit prachtige doel en er loopt nog steeds geld binnen. En dit geld gaat zonder enige strijkstok, direct naar dé strijd! Dit bedrag kwam bijeen dankzij alle sponsoren.
En als ik dan de finish in het zicht krijg van m’n laatste beklimming (dit jaar) en al die duizenden mensen langs de weg mij hoor aanmoedigen……. houd ik het niet meer droog. Ik finish samen met Annemarie die snel even over het hek klom. Voor publiek, voor patiënten, voor artsen en verplegers, maar vooral voor Martine die zeker met tranen in haar ogen naar háár team kijkt……., doe ik dit!
En dan heb ik nog niet gesproken over alle berichten op m’n telefoon die binnen komen en de kaarten die nog steeds binnen komen. Allemaal heel mooi en bemoedigend. M’n telefoonrekening van deze maand zal wel exploderen. Maar dat geeft niet, het was het meer dan waard.
Volgend jaar? Daaraan denk ik natuurlijk wel. De strijd moet doorgaan, dus ik ook. Maar de aanleiding is zo cru.
Dank en liefs ook namens Annemarie en Iris,
Geert Sipman
Alpe d’Huzes 2012 volbracht!